Мікалай Антонавіч Краўчэня нарадзіўся 7 жніўня 1938 г. у в. Козікі Косаўскага павета Палескага ваяводства (цяпер Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Дзяцінства яго было нялёгкім і драматычным. На пачатку Вялікай Айчыннай вайны бацька пайшоў на фронт, а маці, Дар’я Пятроўна, засталася дома з двума дзяцьмі. Пад-час акупацыі немцы спалілі вёску. У 1945 г. Мікалай пайшоў у школу ў в. Вялікая Гаць. Аднак з-за пераезду ў родную вёску і вымушанага перапынку ў вучобе (1951–1953) школу скончыў толькі ў 1957 г.

Па заканчэнні школы Мікалай Краўчэня быў прызваны ў Савецкую армію. У апошні год службы напружана рыхтаваўся да паступлення ў ВНУ, у 1960 г. паступіў на хіміка-тэхналагічны факультэт Львоўскага політэхнічнага інстытута, які паспяхова скончыў у 1965 г., атрымаў дыплом па спецыяльнасці «Тэхналогія паўпрадуктаў і фарбавальнікаў».

Леанід Кандрацьевіч Грэбень нарадзіўся 18 жніўня 1888 г. у сяле Крынкі Воўчынскай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер вёска Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сям’і земскага доктара. Экстэрнам здаў экзамен за курс рэальнага вучылішча ў г. Рагачоў Магілёўскай губерні, працаваў рахункаводам казначэйства (1901–1909). У 1910 г. прызваны ў Рускую армію, служыў у Забайкаллі, скончыў Віленскае ваеннае вучылішча (1913).

У гады Першай сусветнай вайны Леанід Грэбень удзельнічаў у баявых дзеяннях з 17 верасня 1914 г. Капітан 2-га Сібірскага сапёрнага батальёна, малодшы афіцэр 1-й сапёрнай роты. 18 лістапада 1914 г. быў паранены ў г. Лодзь і адпраўлены на лячэнне ў Варшаўскі шпіталь, які пакінуў у студзені 1915 г. Узнагароджаны ордэнамі Св. Ганны i Св. Станіслава, удастоены Георгіеўскай зброі за знішчэнне моста каля в. Алеснікі, што засведчана ў загадзе 12-й арміі № 160 ад 13.02.1917 г.

Сцяпан Фёдаравіч Сокал нарадзіўся 8 студзеня 1943 г. у в. Шавялі Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Яго бацькі, Хведар Піліпавіч Сокал і Кацярына Паўлаўна (Штундзер) былі звычайнымі сялянамі. Пасля вызвалення Беларусі бацька быў прызваны ў Чырвоную армію і накіраваны на фронт. У лютым 1945 г. пад Кёнігсбергам быў цяжка паранены, доўга лячыўся.

Віктар УладзімiравiчКраснапрошын нарадзіўся 23 лістапада 1947 г. у г. Кобрыне Брэсцкай вобласці. Бацька, Уладзімір АляксеевічКраснапрашын, быў ваеннаслужачым. Маці, Ганна Мікітаўна,на той момант была хатняй гаспадыняй. У раннім узросце Віктар разам з сям’ёй пераехаў з Кобрына ў Мар’іну Горку Пухавіцкага раёна, дзе прайшло яго дзяцінства і юнацтва. Вучыўся ў СШ № 2, вельмі любіў матэматыку, паралельна займаўся ў спартыўнай школе лёгкай атлетыкай, стаў кандыдатам у майстры спорту.

Георгій Аляксандравіч Антанюк нарадзіўся 13 лістапада 1942 г. у в.Мацы Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям'і. Бацька, Аляксандр Барысавіч Антанюк (1911–2003), быў кавалём, маці, Надзея Данілаўна (у дзявоцтве Яфімук; 1924–1996), працавала паляводам. Дзяцінства Георгія прыпала на нямецка-фашысцкую акупацыю, пасляваенную нястачу. У 1949–1953 гг. Георгій вучыўся ў пачатковай школе ў в. Мацы, у 1953–1959 гг. — у сярэдняй школе ў в. Стрыгава.

Уладзімір Іванавіч Папечыц нарадзіўся 6 верасня 1947 г. у г. п. Целяханы Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці. У 1964–1969 гг. навучаўся на фізічным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна. Закончыў аспірантуру ў БДУ (1972).

З красавіка 1972 г. Уладзімір Папечыц працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам у НДІ прыкладных фізічных праблем БДУ, з жніўня 1973 г. — старшым навуковым супрацоўнікам. З мая 1976 г. — вучоны сакратар інстытута.

Иван Алексеевич Чарота родился 16 сентября 1952 года в с. Лищики Кобринского района Брестской области. Отец, Алексей Пантелеевич, и мать, Анна Павловна, были колхозниками. С детства владел белорусским, русским, украинским и польским языками. Учился в Лыщиковской начальной школе, затем в восьмилетней школе в с. Рынки Тевельского сельсовета, куда Иван добирался на велосипеде или пешком. Среднее образование получил в средней школе № 2 города Кобрина. Параллельно три года учился в Кобринской вечерней музыкальной школе. 

Уладзімір Андрэевіч Калеснік нарадзіўся 17 верасня 1922 г. у в. Сіняўская Слабада Валожынскага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Карэліцкага раёна Гродзенскай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацька, Андрэй Паўлавіч, быў майстрам на ўсе рукі, ад яго Валодзя пераняў спрыт да сякеры ды іншага інструменту, любіў майстраваць.

Пётр Паўлавіч Строкач нарадзіўся 21 сакавіка 1937 г. у в. Матыкалы Брэсцкага павета Палескага ваяводства (цяпер Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці) у рабочай сям’і. Дзяцінства прыпала на нямецка-фашысцкую акупацыю, пасляваеннае аднаўленне мірнага жыцця. У галодны пасляваенны час Пётр пайшоў у школу, вельмі хацеў вучыцца, меў выключную працавітасць. Скончыў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. С. Пушкіна па спецыяльнасці «Біялогія. Хімія» (1960).

Сямён Дзмітрыевіч Шаш нарадзіўся 27 жніўня 1937 г. у в. Свішчова Палескага ваяводства (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Дзіцём у поўнай меры зведаў усе нягоды і нястачы ў гады Вялікай Айчыннай вайны і пасляваеннага аднаўлення разбуранай вайной гаспадаркі. Яго бацька, як адзін з першых савецкіх ваеннапалонных, загінуў у нямецкім палоне ў чэрвені 1941 г., пахаваны пад г. Острув-Мазовецка (Польшча) недалёка ад мяжы Беларусі. Жыццё запатрабавала ад Сямёна рана пачаць рабочыя ўніверсітэты, а вучобу пасля васьмі класаў давялося працягнуць у школе рабочай моладзі.